Κύριο περιεχόμενο

ΓΡΑΦΩ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ 2

Απ’ την Κίνα πολύ πέρα

ταξίδευε στον αέρα

μια αρρώστια φονική  

και αόρατη μαζί…

 

Κορονοϊό τη λέγαν

όλον τον κόσμο ήθελε να κυριέψει

και κορόνες να μαζέψει

που ‘κανε και συλλογή.

 

Μόλις ήρθε στην Ελλάδα

κλείσαν όλα τα σχολεία

σταματήσαν κι οι δουλειές

μαζευτήκαμε στα σπίτια.

 

Ήρθαν και τα πρόστιμα

που πέφτουν σα βροχή  

γιατί δεν πρέπει έξω

να ‘μαστε πολλοί μαζί.

 

Μπαλκονάτο το «Χριστός Ανέστη»

μόνοι μας κάναμε Πασχαλιά,

μακριά απ’ τον παππού και τη γιαγιά,

χωρίς να πάμε στα χωριά.   

 

Περιμένουμε τη μέρα

που θα έρθει η λευτεριά,

για να βγούμε όλοι έξω

για μια μεγάλη αγκαλιά.    

Μάγδα  Τσώτου                               

 

Σε καραντίνα μας είπανε θα μπείτε

γιατί η ζωή σας απειλείται.

Και ποιος είναι ο εχθρός;

Ο αόρατος κορονοϊός.  

  

Όλοι μάσκες θα φοράτε,

κανέναν δε θα χαιρετάτε,

τα χέρια θα πλένετε καλά

κι αντισηπτικά θα βάζετε πολλά. 

     

Μείνετε στο σπίτι λένε οι ειδικοί,

μακριά οι παππούδες κι οι γιαγιάδες

και για τα παιδιά τέλος οι ποδηλατάδες,

μέχρι να έρθουν οι λιακάδες.   

 

Διάβασμα θα κάνουμε ιντερνετικό

για να μην ξεχνάμε το σχολειό,

μα και παιχνίδι αρκετό

κι αυτό εικονικό.

Θάνος  Σταματίου                                                                                                                                                     

Μάρτιος ήταν ο καιρός

που κλείσαν τα σχολεία,

ιός μεγάλος, φοβερός

που άφησε μοναχικά θρανία.

 

Κορονοϊό τον είπανε

και καραντίνα ήρθε

κλεισμένοι όλοι μείνανε.

Μα τι κακό τους βρήκε!

 

Μάσκες και γάντια να φορούν

και αντισηπτικό να βάζουν,

στον δρόμο να μην κυκλοφορούν.

«Στο σπίτι μένουμε φωνάζουν».

 

Στην αρχή ήταν τέλεια,

περισσότερο για τα παιδιά.

Λες και ήταν διακοπές

νομίζανε κι αυτά.

 

Μα ο καιρός περνούσε,

όλα γίναν βαρετά,

άρχισε να λείπει το σχολείο

κι οι φίλοι τους αρκετά!

 

Όλοι μιλούσαν για τον ιό

και το μεγάλο το κακό.

Κουραστήκανε ν’ ακούνε τα παιδιά

κι έκλειναν συνέχεια τ’ αυτιά.

 

« Ξουτ κορονοϊέ,

φύγε από δω,

θέλουμε πίσω στη ζωή μας»

λένε τα παιδιά, σ’ αυτόν τον εχθρό.

Εύη Χαραλαμπίδη

   

                                   

Στην Ελλάδα ήρθε ένας ιός, ένας ιός ο κορονοϊός.

Ένας ιός επιθετικός και πολύ καταστροφικός.

Κλείσανε τα σχολεία, κλείσανε τα μαγαζιά

κλείσανε τα πάρκα, κλείσανε την εκκλησιά.

Έτσι μείναμε κλεισμένοι

μες στο σπίτι μαντρωμένοι.

Κάθε λίγο και λιγάκι μες στο μπάνιο τα χεράκια

πλένουμε με σαπουνάκι.

Μέσα μένουμε και φροντίζουμε εμείς

τον ιό μη φέρουμε στο σπίτι και κολλήσουν συγγενείς.

Όρέστης Πετρόπουλος

                                                                           Βασίλης Παλιακάσης